بی تو و بی حضور تو انگار خالی ام 

 یخ بسته روی لبم این تب خوشحالــی ام     

 از من مپرس نشـــانی بغیر از خودت

  بی تو ز احوال خودم هم نیست حالی ام،

  خیره به خاطره و مبهوت و بی قرار

   دستـــی گذاشـــتم به روی دو دیـــده ام

   این گونه در ذهن تو را می تند خیــال

   شوقی که من انگار به عشقم رسیده ام،

    من مات احساس تو ام امروز ناگــزیر

     درگیر صــداقتی که فقط از تو دیده ام

     اسم تو را بــــدان کـــه تا ابــد چنـــین

     بر روی جداره ی قلب خویش کشیده ام،

    ساده تر از سپیــده و شفــاف تر ز گـل

    لبخــندی از نــسیم و چــشمی ز عالـمی

    در اوج تنــهــایی ام و در آسمــان غــم

   همــچون پرنده ای هســـتم که تو بالمی،

    در این کویر غربت و درظلمت سکوت

    ای تنها تریتن فروزش شبهای بی کسی

     هرگــــز به غــیر تو دل را نــمی دهــم

      زیرا تــو برای ایــن دل ســاده ام بسـی