آن سال ها بال و پرت را پس گرفتی

از باد ها خاکسترت را پس گرفتی

از آن تجاوز لحظه ای دل بیم نگرفت

زیرا که تو سر تا سرت را پس گرفتی

ما پنجه در پنجه تو را هم دیده بودیم

که تو چگونه پیکرت را پس گرفتی

با آن قلاف خالی اما پر ز ایمان

رفتی به جنگ و خنجرت را پس گرفتی

با آن شجاعت رخت ظلمت را دریدی

ای آنکه بی پروا دلت را پس گرفتی

خون تو هر دم در میان ما گواهیست

رفتی و اشک های مادرت را پس گرفتی

هر چند انگشتان تو در خون چکیدند

با دست خود انگشترت را پس گرفتی

درآن هجــوم مــبهـم بی اعتـــقادی

از دست شیطان باورت را پس گرفتی

بر بام این میهن پلاکت جاودان ماند

تا با سکوتت بیرقت را پس گرفتی

آن هشت سالی که تو از جانت گذشتی

تا قطره خون آخرت را پس گرفتی